«یادت باشد»کتابی است که می‌شود ساعت‌ها با آن خندید و روزها با آن اشک ریخت. کتاب را که ورق می‌زنی انگار برایت همه شهدا تصویر می‌ شوند و تازه می‌فهمی آنهایی که فدایی زینب شدند، چقدر شبیه هم هستند. فرقی نمی‌کند اسمشان چه باشد! محمد بلباسی، محسن حججی، مصطفی صدرزاده، مهدی نوروزی یا حمید سیاهکالی و… اینها همگی «یادشان بود» تا ما «یادمان باشد» راه، از آسمان می‌گذرد!

صحبت کشید به سفر حج او، می‌خواستم از تلویزیون رنگی سؤال کنم،‌ اتفاقاً خودش گفت

دستم را گرفت مستقیم برد مسجد!

وباز هم نام کبوتری عاشق در دفتر شهدای مدافع حرم ثبت گردید.اینبار غیور مردی از تبار روحانیت و از اساتید حوزه های دانشجویی در دانشگاه های کشور

برادر شهید مسیب‌زاده با بیان اینکه شهید دلباخته ائمه اطهار(ع)، به‌ویژه دلباخته بی‌بی حضرت رقیه(س) بود، افزود: همه ذکر لب شهید بیشتر از خانم حضرت زینب(س)، بی‌بی رقیه(س) بود و چیزی که به دنبالش بود شهادت بوده است

ابراهیم به هیچ وجه گرد گناه نمی چرخید . برای همین الگوئی برای تمام دوستان بود . حتی جائی که حرف از گناه زده می شد سریع موضوع را عوض می کرد

خدایا دل شکسته و مضطرم، صاحب پیروزی و موفقیت تو را می‌دانم و بس. و بر تو توکل دارم

دفعه آخری موقعی بود که بچه ها یک به یک جلو می رفتن و بر می گشتن. یه بار دیدیم امیر بلند شد که بره تو خط. یکی بهش گفت: حاجی! الان نوبت منه… ولی امیر گفت: نه! حرف نباشه، این دفعه من می رم…

او (حسین خرازی) سردار رشید اسلام و پرچمدار جهاد و شهادت بود كه با ذخیره‌ای از ایمان و تقوا و جهاد و تلاش شبانه‌روزی برای خدا و نبرد بی‌امان با دشمنان اسلام، در آسمان شهادت پرواز كرد و بر آستان رحمت الهی فرود آمد و به لقاءالله پیوست

انشاالله وقتي به سني رسيديد كه توانستيد اين وصايا را درك نمائيد هر چند روز يكبار اين وصيتنامه را بخوانيد.

شهيد حميد اسداللهي دوشنبه هفته گذشته(۳۰ آذرماه) در منطقه حلب سوریه بدست تکفیری های وهابی به شهادت رسید

چند روز بود که قدیر و روح الله شهید شده بودن؛همش توی فکر بود ، همش یه گوشه گیر میاورد و تنهایی با خودش و چشمهای بارونی اش خلوت میکرد
میرفتم پیشش ، میگفتم چیه ؟ هنوز درگیری ؟ خودش رو جمع و جور میکرد و میگفت درگیر خودم هستم نه اونا

پی بردم مدتی‌ست علی کتاب‌ها و سی دی‌های آموزش زبان افغانستانی را گوش می‌دهد و مدام تمرین می‌کند. خیلی تعجب کردم. واقعا هم جای تعجب داشت او به زبان های انگلیسی و عربی آشنایی داشت

پیکرِ بی سرِ «میثم»، در بهشت زهرای تهران تشییع و در جوار مزار برادرش(از شهدای عملیات «والفجر۸») تا روز ظهور مولایش به امانت سپرده شد

مرحمت حدود سه سال در جبهه ها، جنگ كرده بود تا اینكه ۲۱ اسفند ۱۳۶۳ در عملیات بدر در جزایر جنوب به درجه رفیع شهادت كه كمتر از آن حق او نبود نایل می آید

پنجشنبه اواخر شب بود که شایعه شهادتش پیچید ولی باور نکردم خصوصا اینکه می‌دانستم ماموریت «ابو وهب» در سوریه تمام شده و چند ماهی هست که به تهران برگشته و از آن بیشتر اینکه دو سه روز قبل در تهران دیده بودندش