اگر امام زمان علیه السلام بین مردم بود و مردم را به راه راست راهنمایی می کرد بهتر نبود؟ خداوند بر همه چیز قادر است و می تواند او را از شر کافران حفظ کند.
روشن است اگر امام در میان مردم ظاهر بودند و به صورت آشکار مردم را راهنمایی و هدایت می کردند،بسیار بهتر بود؛ولی آیا دشمنان چنین اجازه ای را به او می دادند؟
پیامبر صلوات الله علیه و امامان علیه السلام در موارد متعدد، گفته بودند دستگاه ظلم،به دست حضرت مهدی علیه السلام برچیده می شود؛ از این رو وجود مقدس او،مورد توجه دو دسته از مردم واقع می شد؛
١.مظلومان به امید نجات به دست حضرت مهدی علیه السلام
٢.ظالمان چون که وجود مقدس امام را سد راه منافع خود می دیدند،حضرت را به قتل می رساندند. در تاریخ، نمونه های متعددی از شهادت اولیای خدا و راهنمایان دین حق به دست ستمگران وجود دارد که از جمله آن ها شهادت امامان بزرگوار شیعه علیه السلام است.
قدرت خداوند محدود نیست؛ولی نظم هستی،به گونه ای است که کارها،از طریق اسباب و از مجرای عادی انجام شود.اگر خداوند،بخواهد برای حفظ جان انسان های مقدس، از جریان عادی حاکم بر جهان دست بردارد و برخلاف آن عمل کند،بدان معنااست که با تغییر در نظام آفرینش،دیگر دنیا،محل تکلیف و اختیار و امتحان نباشد؛زیرا خداوند،با اعمال قدرت،جلوی اختیار افراد را در این زمینه می گیرد. به علاوه،اگر امام،میان مردم به صورت آشکار حاضر بود یا باید با ظالمان وارد جنگ و پیکار می شد یا باید برابر آن ها سکوت می کرد.راه اول، به تحقق شرایط و اذن الهی مشروط است و بدون آن،قیام ونبرد نتیجه بخش نیست.اگر امام،راه دوم را برگزینند و مؤمنان ببینند حضرت،برابر تمام جنایات و ستم ها سکوت کرده و این سکوت،سالیان طولانی ادامه پیدا کرده است،از اصلاح جهان مأیوس می شوند و در بشارت های پیامبر صلوات الله علیه و قرآن، شک می کنند؛ بنابراین،گزینه غیبت تا آماده شدن شرایط و مهیا شدن مردم برای پذیرش قیام و عدالت گستری حضرت،بهترین انتخاب و روش است.
منبع:کتاب افتاب مهر(پرسش ها و پاسخ های معنوی)
ممنون از مطالب خوبتون. خدا به حق حضرت زهرا ما رو از یاوران حضرت قرار بده. آمین
خیلی جواب خوب و قانع کننده ای بود:
نظم هستی،به گونه ای است که کارها،از طریق اسباب و از مجرای عادی انجام شود